ลุ้นอนาคตแลนส์

ข้อมูลไม่โกหก

ฉันใช้เวลานานในการพัฒนาโมเดลเรียนรู้เชิงสถิติเพื่อคาดการณ์ผลการแข่งขันจากปัจจัยทางการเงินและโครงสร้างทีม เมื่อข่าวออกมาว่าแมร์ก วอลเตอร์ เข้าซื้อหุ้นใหญ่ในทีมลอสแอนเจลิสแลนส์ มูลค่า ~100 พันล้านดอลลาร์ อัลกอริธึมของฉันตอบสนองเหมือนเสียงกระซิกในช่วงโอเวอร์ไทม์ของการแข่งขันชิงแชมป์ เพราะไม่ใช่เพราะความรู้สึก แต่เพราะขนาดของศักยภาพ

วอลเตอร์เป็นเจ้าของทีมดอดเจอส์ และควบคุมหลายแฟรนไชส์ เช่น LA Spark (WNBA), Cadillac F1 และอื่นๆ โดยพอร์ตฟอลิโอของเขาไม่ได้วางแผนเพื่อลดความเสี่ยง แต่มุ่งเน้นอำนาจทางระบบ

มุมมองแบบบิ๊กบัสมือหนึ่ง

อย่างชัดเจน: สิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องประวัติศาสตร์หรือภูมิปัญญาผ่านกาลเวลา มันคือเรื่องของการใช้อำนาจทางทรัพยากร หากแลนส์เคยมีค่ามากอยู่แล้ว การเข้ามาของเจ้าของใหม่นี้ทำให้มันกลายเป็นหนึ่งในเครือข่ายอำนาจระหว่างกีฬาหลายประเภท

ลองคิดดู: หากคุณกำลังลงทุนมหาศาลกว่า 250 ล้านดอลลาร์ต่อปีในสโมสรเบสบอลโดยไม่มีแชมป์ตั้งแต่ปี 2020… การลงทุนครึ่งแสนหลักในผู้เล่นระดับแนวหน้าคงไม่นับเป็น ‘หรูหรา’ อีกต่อไป มันเป็นเพียง ‘ปรับสมดุลพอรตโฟลิโอ’

และใช่ว่าฉันจะเทียบรายจ่าย NBA กับรายได้จากบัตรเข้าชมเบสบอลโดยใช้สมการถดถอยในใจจริงๆ เช่นเดียวกับคนธรรมดาคนหนึ่ง details:

• ความคล่องตัวในเงินเดือน จะเพิ่มขึ้นอย่างมากจากการสนับสนุนจากทรัพยากรอื่นๆ ในเครือ
• ความเร็วในการเซ็นผู้เล่น จะแซงหน้าสำนักงานบริหารปกติด้วยรายได้จากตลาดโลก
• แผนระยะยาว จะเปลี่ยนมุมมองจาก ‘ฤดูกาลหน้า’ เป็น ‘10 ปีถัดไป’ โดยเฉพาะเมื่อมองเห็นศูนย์ฝึกเยาวชนและการนำระบบวิเคราะห์มาประยุกต์

เหตุการณ์ครั้ง nàyไม่มากกว่า ‘เจ้าของใหม่อยู่’ มันคือ ‘ระบบอัปเกรด’ เราไม่มองแค่ว่าเกิดอะไรขึ้นครั้งเดียว เราเห็นกระบวนการรวมเข้าไว้ภายใต้วินัยเชิงกลยุทธฺ

เหตุผลทำไมสำคัญนอกเหนือจากลอสแอนเจลิส?

กีฬาโปรไฟessional ในปัจจุบันไม่มีขอบเขตแยกขาดจากกัน anymore Walter’s model — where success in one league subsidizes another — is becoming the blueprint for modern franchise value creation. หากคุณกำลังเฝ้าตามจำนวนเงินไหลเข้าระบบนักกีฬาอาชีพผ่านไลเซൻซing, พาร्�ทเนอรืพวางเดิมพัน, และธุรกิจผลิตภัณฑฺ… การเคลื่อนไหวครั้ง nàyเป็นได้ทั้ง ‘แรงบ่งชี้’ และ ‘อาการ’ และจริงๆ แล้ว? เป็นคนที่เล่นเบสด้านดนตรีย้อนหลังเวลาหยุดงาน (ใช่ว่าฉันทำจริง) ก็ชอบความขัดแย้ง: ในขณะที่ฉันกำลังปล่อยให้ออกเสียงสะเทือนหายไปบนเว้นสเตจอินแอนะโล๊ก… คนพวกเขากำเนิดความโกลาหลผ่านแผ่นกระดาษคำใบ้งานและแผ่นคำใบ้งานเท่านั้นครับ