ในยามตีสองทุ่ม วาลาร์เรนดอนากับอาวายไม่ได้ต่อสู้เพื่อคะแนน แต่เล่นด้วยความละเอียดและความหมาย เหมือนบทกวีที่เคลื่อนไหวโดยศิลปะแห่งการวางแผนอย่างเงียบสงบ